Wiadukt w Lublińcu kończy 45 lat i czeka go wielka przebudowa

W sercu Lublińca stoi wiadukt, który przez niemal pół wieku łączył dwie części miasta, a teraz szykuje się do wielkiej zmiany. Co kryje się za planami jego przebudowy i jakie historie opowiada okolica tej niezwykłej konstrukcji?

• Wiadukt w Lublińcu – symbol przemian i wyzwań komunikacyjnych miasta
• Lubliniec przygotowuje się na nową erę – planowana rozbiórka i budowa nowoczesnego przejazdu

Wiadukt w Lublińcu – symbol przemian i wyzwań komunikacyjnych miasta

Wiadukt w Lublińcu to nie tylko ważny element infrastruktury drogowej, ale również świadek historii lokalnej. Zbudowany w połowie lat 70., przez 45 lat umożliwiał płynne przejazdy nad torami kolejowymi łączącymi Tarnowskie Góry z Kluczborkiem. Jego powstanie znacząco poprawiło komfort życia mieszkańców, eliminując uciążliwe oczekiwanie na przejazd kolejowy i usprawniając ruch pomiędzy dzielnicami miasta.

Droga prowadząca do wiaduktu ma swoją historię – początkowo była to ulica Zielona, która po wybudowaniu obiektu zmieniła nazwę na ulicę Powstańców Śląskich. Wcześniej tę nazwę nosiła inna ulica – Plebiscytowa, gdzie ruch odbywał się przez przejazd kolejowy równoległy do wiaduktu. To pokazuje, jak bardzo zmieniała się organizacja ruchu w mieście wraz z rozwojem infrastruktury.

Lubliniec przygotowuje się na nową erę – planowana rozbiórka i budowa nowoczesnego przejazdu

Choć wiadukt służył mieszkańcom przez dekady, jego czas powoli dobiega końca. Droga wojewódzka 906, która przebiega przez ten obiekt, wymaga modernizacji. Zarządca drogi zaplanował rozbiórkę starej konstrukcji i postawienie nowego przejazdu, który sprosta współczesnym wymaganiom technicznym i bezpieczeństwa.

Okolice wiaduktu skrywają też fragmenty dawnej historii Lublińca. Nieopodal znajdował się komin elektrowni z 1924 roku, która dostarczała prąd stały aż do 1933 roku. Ten charakterystyczny element krajobrazu został usunięty pod koniec lat 70., gdyż elektrownia już nie funkcjonowała. W sąsiedztwie działały także inne ważne miejskie instytucje – rzeźnia czynna od początku XX wieku do połowy lat 50., a także łaźnia miejska funkcjonująca aż do końca lat 70.

Zmiany dotyczące wiaduktu to nie tylko kwestia techniczna, ale także symboliczna – to moment, w którym Lubliniec patrzy w przyszłość, zachowując pamięć o przeszłości i dostosowując się do potrzeb współczesnych mieszkańców.

Na podstawie: Powiat Lubliniecki